Bir bebek daha anne karnındayken çenesini açar kapatır dilini oynatır ve parmağını emebilir.Ağız ve dil hareketleri çok erken zamanlardan itibaren aktiftir. Çünkü emme-yutma-nefes alma üçgeni çok hayati bir önem taşımaktadır. Ayrıca ağız içi beslenmenin yanında bebek için dünyayı tanıma ve keşfetme aracıdır. Bebek emdikçe dudak dil ve çene kasları çalışır, ağız içindeki yapılar birbirlerine basınç uygular böylece farklı hareketler açığa çıkartmak için gerekli duyusal alt yapı oluşmaya başlar. Çocuk ağzını karıştırdıkça, farklı gıda ve nesneleri ağzına soktukça , ısırdıkça, üfledikçe, emdikçe ağız sınırları bilinmeye ve ağız farkındalığı oluşmaya başlar. Dil ve dudak hareketlerinin çeşitliliği ve hareket aralığı genişler. Bizler konuşurken de ağzımızı dilimizi dudağımızı oynatıyoruz.
Eğer bu hareketlerin gelişiminde yada ağız farkındalığında problemler var ise konuşmada sorunların olması normaldir. Fakat bu demek değildirki konuşma tamamen hareketten ibarettir. Konuşma bir iletişim aracıdır ve konuşmayı çalışmak için konuşmanın kendisini çalışmak şarttır fakat az önce anlattığım temellerde sorunlar var ise konuşma gelişiminde problemler yaşanması beklenmelidir.